Today is the day!
31 januari 2018 - Copenhagen, Denemarken
Vandaag is het zover, op naar Copenhagen!
En zoals gewoonlijk zie ik mijn ouders al weer zorgelijk kijken. 'Hoe lang blijf je weg? Twee dagen toch?' Hoor ik ze zeggen terwijl ik op mijn trollie hang om de rits dicht te krijgen.
En ik heb nog niet eens die leuke laarsjes erin zitten die ik mee wilde nemen voor s' avonds.
Maar goed de rits zit dicht en ik moet op tijd naar bed want om 03.00u vannacht komt Jamie me ophalen. Ik zal m'n wekker maar eens zetten, over precies 2 uur en 45 minuten gaat hij af. O god, gelukkig heb ik geen last van een ochtend humeur dacht ik nog..
.. meer last van 'gezonde spanning' ik kan maar beter gaan slapen dan heb ik er nog wat aan. Helaas hebben we nieuwe bovenburen en die willen er voor de carnaval in, dus die houden geen rekening met de -geen herrie na 10 uur- regel.
Om 02.00u gaat de wekker, een beetje op tijd zodat ik nog kan douchen ed. Het lukt me toch nog om die leuke laarsjes erbij te proppen.
03.00u Jamie staat voor de deur: 'Hallo, Goeiemorgen Suus' en ineens bedenk ik me dat ik helemaal niet zo vrolijk ben.. de herrie van de buren ging nog lang door en Martijn wilde voordat hij ging slapen nog even tv kijken in bed. Oftewel ik kom erachter dat ik eigenlijk niet echt heb geslapen en voor het eerst last lijk te hebben van klein ochtend humeurtje.
Maar goed we zitten in de auto en na een goed gesprek en mijn midnight snack lees: boterhammen met hagelslag, zakt mijn ochtend humeurtje al snel.
Jamie en ik hebben de hele 2uur-durende autorit aan een stuk zitten kletsen, zo komen we snel in Brussel aan.
Van te voren ingecheckt dus dat betekend lekker even genieten van een kop koffie met een croissantje of natuurlijk warme chocomelk voor de gene die geen koffie lust.
Zodra de gate open gaat waaien we zowat het vliegtuig in, and off we go! Het hele vliegtuig zit al vol met mensen en het is wel duidelijk te zien wie er wel en niet naar CIFF gaan.
Nog voor dat ik klaar ben met het typen van deze eerste blogstory roept de stuard al om dat we nog 10 minuten hebben voordat de landing word ingezet. Het is inmiddels 08.11u en zo hebben we er al een halve dag opzitten voordat de dag pas echt begint.
Op naar de beurs!
En zoals gewoonlijk zie ik mijn ouders al weer zorgelijk kijken. 'Hoe lang blijf je weg? Twee dagen toch?' Hoor ik ze zeggen terwijl ik op mijn trollie hang om de rits dicht te krijgen.
En ik heb nog niet eens die leuke laarsjes erin zitten die ik mee wilde nemen voor s' avonds.
Maar goed de rits zit dicht en ik moet op tijd naar bed want om 03.00u vannacht komt Jamie me ophalen. Ik zal m'n wekker maar eens zetten, over precies 2 uur en 45 minuten gaat hij af. O god, gelukkig heb ik geen last van een ochtend humeur dacht ik nog..
.. meer last van 'gezonde spanning' ik kan maar beter gaan slapen dan heb ik er nog wat aan. Helaas hebben we nieuwe bovenburen en die willen er voor de carnaval in, dus die houden geen rekening met de -geen herrie na 10 uur- regel.
Om 02.00u gaat de wekker, een beetje op tijd zodat ik nog kan douchen ed. Het lukt me toch nog om die leuke laarsjes erbij te proppen.
03.00u Jamie staat voor de deur: 'Hallo, Goeiemorgen Suus' en ineens bedenk ik me dat ik helemaal niet zo vrolijk ben.. de herrie van de buren ging nog lang door en Martijn wilde voordat hij ging slapen nog even tv kijken in bed. Oftewel ik kom erachter dat ik eigenlijk niet echt heb geslapen en voor het eerst last lijk te hebben van klein ochtend humeurtje.
Maar goed we zitten in de auto en na een goed gesprek en mijn midnight snack lees: boterhammen met hagelslag, zakt mijn ochtend humeurtje al snel.
Jamie en ik hebben de hele 2uur-durende autorit aan een stuk zitten kletsen, zo komen we snel in Brussel aan.
Van te voren ingecheckt dus dat betekend lekker even genieten van een kop koffie met een croissantje of natuurlijk warme chocomelk voor de gene die geen koffie lust.
Zodra de gate open gaat waaien we zowat het vliegtuig in, and off we go! Het hele vliegtuig zit al vol met mensen en het is wel duidelijk te zien wie er wel en niet naar CIFF gaan.
Nog voor dat ik klaar ben met het typen van deze eerste blogstory roept de stuard al om dat we nog 10 minuten hebben voordat de landing word ingezet. Het is inmiddels 08.11u en zo hebben we er al een halve dag opzitten voordat de dag pas echt begint.
Op naar de beurs!
